Кумановец прави нафта од пластика

Пластиката која се собира од контејнери и од депонии, се меле во по­себ­на машина, која потоа се става во реактор кој, со одредени реагенси и катализатори, се загрева на одредена температури и со разложување на молекулите се добиваат плин, нафта, керозин и бензин

Ла­зар Таневски (57) од Куманово е првиот производител на нафта на Бал­ка­нот од преработка на стара пластика. Овој сопственик на отпад ус­пе­ал во неговиот погон дневно да произведе околу 300 литри нафта, или за пет дена, колку што му работи погонот, 1,5 тон гориво со висок ква­ли­тет, кое веднаш може да се користи. Идејата за преработка на плас­ти­ка на Таневски е стара 5 години, но се реализирала дури пред не­кол­ку дена. Првите количини на нафта Таневски ги користи за пот­ре­би­те на нивниот процес на производство.

“Плас­ти­ка­та која се собира од контејнери и од депонии, се меле во по­себ­на машина, која потоа се става во реактор кој, со одредени реагенси и ка­та­ли­за­то­ри се затоплува на одредена температура, се разложуваат мо­ле­ку­ли­те, по што добиваме 4 типа гориво: 15 проценти плин, наф­та, керозин и бензин. Процесот на преработка на пластиката трае 8 ча­са. Кога ќе се подигне температурата на 200 степени, почнува да тече го­ри­во. Еден тон пластика дава 1.000 литри гориво. Во процесот на про­из­водс­тво­то нема никаква загуба, максимално се искористува плас­ти­ка­та, а отпадот е многу мал. Од 500 килограми пластика, имаме само 1 ки­лог­рам отпад, кој гори и е појак од кокс”, објаснува Таневски.
Тој наскоро погонот ќе го дислоцира на периферијата на Куманово ка­де што ќе инсталира нови машини, и планира дневното производство да би­де од 4 до 6 тони нафта дневно. Процесот на производството го сле­дат професори од Технолошкиот и од Хемискиот факултет, како и ин­спек­то­рот за животна средина од Куманово, а испитувањето на квалитетот на нафтата се врши во лабораторијата на “Окта”. Досегашните анализи по­ка­жа­ле дека квалитетот е повисок од нафтата за домаќинство, би­деј­ќи внатре има бензин, керозин и нафта кои, со хемиска обработка, мо­жат да се добијат како чисти горива.
“Овој проект е за пофалба, и јас сметам дека сите релевантни ин­сти­ту­ции треба да му дадат максимална поддршка за да се реализира во вис­тин­ска смисла. Во нашата земја, законски, од овој месец започнува про­це­сот за селектирање и рециклирање на отпад, така што овој проект до­а­ѓа во вистинско време. Ако овој проект се реализира според за­мис­ла­та, тогаш Куманово ќе биде еколошки град”, вели Бобан Бојковски, ин­спек­тор за животна средина.
Та­нев­ски, кој досега ја откупувал пластиката и ја продавал во стран­ство, се заинтересирал зошто странците толку го сакаат нашето ѓубре. По доста истражувања и анализи, утврдил дека ние, практично, им про­да­ва­ме гориво. Стапил во контакт со фирма во Бугарија која работи на сли­чен проект, и од таму ги купил лиценцата и технологијата. Досега за про­ек­тот потрошил околу 200 илјади евра, а за наредните инвестиции оче­ку­ва помош од државата и од странските фондови.
“На­ше­то гориво е затрупано во кумановската депонија. Ние имаме рас­фр­ла­на пластика насекаде и можеме да произведеме и гориво за из­воз. Само во нашиот отпад имаме резерви од 300 до 500 тони пластика”, твр­ди Таневски.
Спо­ред неговите сознанија, вакви фабрики за преработка на плас­ти­ка­ за да се добие нафта има само во пет градови во Европа. Тој ги по­се­тил и видел дека може да се преработува и маслото од автомобилите и сe друго што ја загадува животната средина. Затоа апелира гра­ѓа­ни­те да го селектираат сметот и да го продаваат, со што ќе го подобрат се­меј­ни­от буџет, а ќе придонесат да живееме во чиста животна сре­ди­на.
С. Николиќ

Преземено од: ВЕСТ